مدت ها برایم جای سوال بود که چرا فریدون فرخ زاد ترور شد. او که چهره ای نبود تا نظام برای قتلش هزینه کند. آن هم با سازمان و تشکیلاتی که سعید امامی رهبرش بود.اما بعدا که فهمیدم از جمله افرادی بوده که در پی راه انداختن تشکیلاتی برای فعالیت های آزادی خواهانه بوده همه چیز برایم روشن شد.
ج.ا. همواره با کارهای گروهی و تشکیلاتی برخورد جدی داشته و دارد. افراد هر قدر هم که مخالف باشند تا زمانی که فعالیت گروهی و سازمانی نکنند، چندان خطری برای حاکمیت نداشته و ندارند، مگر آنکه بازتاب فعالیتشان اثر جمعی داشته باشد.
هجمه هایی هم که بر سلطنت طلبان و مجاهدین و از این دست، می شود، در همین راستاست. شک نیست که احزاب و گروه های مخالف با یکدیگر به توافق نرسده اند. و چه بسا هیچگاه با هم توافق کامل نداشته باشند. اما تا زمانی که هر کدام برای خود تشکیلاتی دارند و کاری می کنند، از دید نظام خطر جدی هستند و باید سرکوب شوند.
عوامل درون و بیرون کشور که در خدمت نظام کار می کنند، همواره مجاهدین را خطر جدی برای خود می دیدند و کارهای سرکوب گرانه فراوانی انجام داده اند. از زمانی که رضا پهلوی هم دست به کاری تشکیلاتی زده، او و هم پیمانانش نیز مورد هدف قرار گرفته اند. و جالب است که با هر دو هم روش های گوناگون تخزیب شخصیت و اتهام زنی و ... اعمال می کنند.
همین برخوردها خود نشان گر این است که مسیر درست است. هر که در این راستا گام بردارد، دست کم بهترین روش مبارزه را در شرایط کنونی برگرفته است. برای مبارزه با استبداد و رسیدن به آزادی راهی جز رسیدن به انسجام گروهی و فعالیت گروهی نیست.